Blog 10: Khao Lak

Dinsdag 1 december

Vandaag optijd eruit want we hebben om 09.00uur een transfer geboekt staan naar Khao Lak. We gingen aan het einde van de straat staan want we wisten hoe moeilijk deze accommodatie te vinden is. Na 20 minuten nog geen taxi gezien. Ik liep terug naar het hotel om te kijken of we een e-mail gehad hadden maar niets. Dus ik heb hun maar een email gestuurd waar ze bleven. Helaas ook geen reactie
Er kwam een kleine witte auto aanrijden. Misschien was dat hem! Ik vroeg of hij misschien de taxi naar Khao Lak was. Hij lachde en antwoorde met een Brits accent dat hij geen taxichauffeur was. Oeps! Hij had wel een Thais uiterlijk haha.
Ik legde hem de situatie uit en mocht zijn telefoon lenen. Toen ik het taxi bedrijf Boss belde waren mijn gegevens bekend. Maar helaas was er geen boeking gemaakt. En nu??
De Brit genaamd James zei dat hij vandaag vrij was en ons anders wel wou brengen. Hij moest alleen heel even langs zijn werk. Wat super aardig!  En wat een mazzel weer. Ik liep terug naar Talitha die nog steeds stond te wachten met alle tassen langs de weg.
James is Brits en zijn ouders wonen in Singapore. Hij heeft gestudeerd in Australië en volgens mij echt overal op de wereld wel gewerkt bij diverse afdelingen binnen de hotel branche. De rit ging super snel daar het een echte kletskont is. We betaalden zijn tank en haalde wat snacks voor in de auto. Eenmaal aangekomen bij ons nieuwe verblijf voor de komende dagen: Summer Guesthouse 2, trokken we allemaal onze badkleding aan en gingen we met zijn allen naar het strand. Na een paar uur strand en nog gezellig wat gegeten te hebben namen we afscheid van James en installeerde wij ons zelf in de kamer. Wat een dag! En wat een mazzel dat we hem tegen kwamen en hij zijn vrije dag wou opofferen om ons naar Khao Lak te brengen :-)

Woensdag 2 december

Vandaag hebben we voor 250baht een scooter gehuurd via ons guesthouse. Omgerekend nog geen 7euro!

Gewapend met de eerste goede plattegrond die we in Thailand hebben gekregen gingen we lekker ontbijten. Langs de hoofdstraat bevinden zich ontelbare restaurantjes en winkeltjes. Ondanks dat het een best drukke plaats is komt het heel gemoedelijk en rustig over. We reden richting het zuiden voor onze eerste stop bij de Sea Turtle Conservation Center. We konden het niet zo goed vinden en vroegen diverse mensen de weg toen we uiteindelijk bij Royal Thai Navy Base uitkwamen. Een controlepost met slagboom en gewapende militairen: "uhm....hoi, wij zoeken de schildpadden opvang" haha. Ze gaven aan dat we goed zaten! Wij moesten echt onze lach in houden op dat moment. Ze vroegen of we ons konden legitimeren. Ik heb me duikpasje gegeven waar ze kennelijk in trapte haha en Talitha een kopie van haar paspoort en we mochten door. Eenmaal uit het zicht van de militairen hadden we het niet meer van het lachen! Wat een geweldig maar soms ook raar land is Thailand toch.

Het Royal Thai Navy Turtle Conservation Programme is in 1994 opgezet nadat diverse rapportages aangaven dat de populatie van zeeschildpadden aan de Andaman kust erg laag waren. Ze verzamelde schildpadden nestjes van de Similan eilanden en plaatste deze in een nursery. In het wild overleeft maar 1% van het nestje en wordt volwassen tegen 40% welke in de nursery zijn opgevangen. Zodra ze 6 maanden zijn worden ze in het wild terug gezet. Het gebeurd twee keer per jaar dat de schildpadden worden uitgezet.

We stopten bij een uitkijkpunt en vervolgden onze weg naar een waterval. Inmiddels was het al laat in de middag en toen we na 15 minuten klimmen twee Duitsers tegen kwamen lieten ze foto's zien van de waterval. Mmh....die zien er niet zo interressant uit. Tevens moesten we nog zeker 40 minuten klimmen en klouteren en ze lieten foto's zien van het pad. Onmogelijk met onze slippers. Wij zijn lekker omgedraaid naar ons guesthouse en doken het zwembad in.

S'avonds zijn we lekker uit eten geweest en heb ik diverse duikscholen bezocht. Er was 1 duikschool die wel wat duurder was dan anderen maar waar ik de meeste uitleg kreeg en het beste gevoel bij had, dus boekte ik daar twee duikdagen: Richelieu Rock en Koh Bon. http://www.bigbluedivingkhaolak.com
Er werd gevraagd of ik vaker diep had gedoken en of ik me er comfortabel bij zou voelen. ''Tuurlijk geen probleem!'' Mooi, morgen beginnen we op +30meter diepte was het antwoord. Spannend! Super veel zin in!

Donderdag 3 december.

De volgende ochtend zei ik gedag tegen Talitha toen de duikschool met een open sontheaw voor de deur stond keurig om 08.10 uur. Er waren al een aantal mensen in de truck en iedereen stelde zich voor. Samen vertegenwoordigde we diverse nationaliteiten van over de hele wereld. Van Groot-Brittanie tot Polen, Rusland, Zwitserland en ga maar door. Super leuk zo'n gemengde groep. Na een uurtje rijden kwamen we aan in de haven. De verdeling op de speedboot was 50/50 qua mannen en vrouwen. Uiteraard had ik me al goed voorbereid en een hele strip zeeziekpillen ingenomen na mijn duikavontuur in Australie, maar gelukkig was het water rustig waardoor ik dit keer geen problemen had. Na het passen en voorbereiden van alle duikmaterialen kregen we een briefing over de duiksite, stroming, diepte en wat we allemaal zouden kunnen zien van het onderwaterwereld. Mijn groep bestond uit 4 grote mannen, 2 Polen, 1 Rus en de duikinstructeur. Had ik weer hahaha, dag leuke meiden waar ik de hele tijd mee geklets had!

Tevens waren we ook gelijk de eerste groep die van de boot mocht afspringen met volle uitrusting aan! (No pressure...)
Eenmaal in het water verzamelde we ons als groep bij elkaar en werd het teken O.K. en DESCENT al gauw gegeven...daar gingen we! Op de bodem gaf mijn meter al gauw 33 meter aan. Boven me zag ik het enorme massa water. Wauw, wat blijft dit gaaf! Het zicht was uitzonderlijk goed waardoor we de vele kleuren van het onderwaterwereld goed konden zien! Het barste hier van leven, ik heb nog nooit zoveel leven onder water gezien als hier. Wauw! Ik was gelijk de dure rekening van deze duik vergeten, hihi.

Richelieu Rock maakt deel uit van het Similan National Park en is omgeven door alleen maar water. Wat in houd dat al het onderwater leven zich hier vestigd omdat er geen eiland of land in de nabije omgeving is. Voor wie het leuk vindt: http://www.kohlantadivers.com/dive-sites/similans-dive-sites/richelieu-rock

De eerste duik maakte enorm veel indruk op mij. Wat een geweldige kleuren! De omstandigheden waren dan ook perfect! Na de lunch maakte we ons klaar voor de tweede duik en het werd al gelijk duidelijk dat er meer stroming was. Deze was pittiger en vergde wat meer correcties in je drijfvermogen onder water. We hadden iets minder zicht dan tijdens de eerste duik maar het bleef prachtig. Tijdens de daling naar beneden zaten we in een groep van honderdduizenden visjes. Super gaaf! Jammer dat me GoPro besloten had ermee te stoppen. Vanavond gelijk maken voor de duik van morgen!

Vrijdag 4 december

Gisteravond kreeg ik te horen dat het niet zeker was of de duik naar Koh Bon door zou gaan door te weinig animo. Vanmorgen toen ik mijn e-mail opende zag ik geen afmelding. Yess! De duik gaat door!

Om 08.10 uur stonden ze weer netjes bij ons guesthouse en begroette ik Sarah. Sarah komt uit Groot-Brittanie en woont met haar vriend in Dubai. Ze is 5 dagen op bezoek bij haar oude manager die in de duikschool werkt. Super aardige meid!

Voor vandaag staat Koh Bon op het programma. Bekend als een voedplaats voor de grote Manta's. En ohh wat hoopte wij daarop!

http://www.kohlantadivers.com/dive-sites/similans-dive-sites/koh-bon-koh-tachai

Gisteren waren er 13 duikers en vandaag 7, wat voor een stuk meer rust zorgde aan boord. Sarah, een Zwitserse man en ik werden gekoppeld aan een Thaise duikinstructeur en maakten 2 geweldige duiken. Deze duikplaats was zo verschillend van gisteren. Gisteren waren het allemaal zachte grote paarskleurige koralen, en vandaag een grote muur met korte koralen, groen/geel kleurig.

Terug op de boot gelijk mijn GoPro nagekeken. Yess vandaag deed hij het wel! De instructeur zag een foto die ik gemaakt had van Sarah onder water en vroeg of hij deze mocht gebruiken voor een Japanse duiksite. Zo gaaf! Helaas geen Manta's gezien vandaag, maar wie weet. We zijn voorlopig nog niet weg uit Thailand.

's Avonds zijn Talitha en ik naar de hoofdstraat gegaan waar we lekker gegeten en gewinkeld hebben. We besloten een Thaise massage te nemen, en tot op de dag van vandaag weet ik nog steeds niet goed wat ik daarvan moet vinden. Wel geleerd dat je lichaam flexibeler is dan je denkt haha

Zaterdag 5 december, Sinterklaas in Nederland maar in Thailand maak je daar niets van mee. Voor vandaag hebben we een snorkeldag gepland naar de Similan Islands zodat Talitha ook mee kan daar zij niet beschikt over een duikbrevet. Sarah ging ook gezellig mee! Via ons verblijf konden we de tour boeken met 1.000baht korting bij Love Adaman Tours. http://loveandaman.com/tour-packages_similan-island-tours.htm

We werden opgehaald door een mini busje, pikten daarna Sarah op bij de 7Eleven aan de hoofdstraat en reden naar de haven. Eenmaal aangekomen in de haven wemelde het van de mensen. WAUW! We hadden er al op gerekend dat we niet de enige waren die gingen, maar deze mierenhoop hadden we niet verwacht. Er waren twee rijen: 1 voor Similan Islands, 1 voor Koh Tachia Islands en een enorm buffet. We sloten aan in de rij voor Similan Island waar we vriendelijk werden verwelkomt door een verbouwde man met enorme benen, een hotpants aan en lang haar in een paardenstaart: ''Yeeaahh, you are with me. Hello, pink group pink group''. Elke zin eindigde ze met ''noooooooooooh'' of een klikkend tong geluid. We lagen dubbel, wat een geweldig mens!

Ons programma voor vandaag:

08.00 Pick up

09.00 Vertrek naar Similan Island per speedboot

10.00 Aankomst op Mieng Island. (Island NO. 4)

11.30 Aankomst op achterzijde Mieng Island, Thaise buffet.

12.15 Vertrek naar Payu Island (Island NO.7)

13.00 Vertrek naar Coral Bay of Ba Ngu Island (Island NO. 9)

14.00 Verkennen van Donald Duck Bay (Island NO. 8) en hike naar uitzicht punt.

15.15 Vertrek terug naar de haven

16.15 Aankomst in de haven.

Petje af voor de organisatie hoe ze alles hadden georganiseerd en het overzicht hielden met zoveel mensen. Maar dit doe ik nooit meer! Soms lagen er wel 20 boten bij 1 strand en kon je over de koppen lopen. Echt genieten van de mooie omgeving wordt dan moeilijk. We hebben een enorm gezellige dag gehad met zijn drieeen en wederom enorm gelachen om onze boot welke afgeladen was met Chinezen. Wij Hollanders zijn natuurlijk goede zwemmers. Als we niet via het land het water in konden lopen sprongen we gewoon van de voorkant van de boot af en gingen wij snorkelen. Voor de rest van de boot, welke allemaal met reddingsvesten en al het water in gingen werd achter de boot een lijn gegooit, waar ze met zijn allen druk trappelend aan hingen, hihi.

Wat een ervaring weer!